Najsłynniejszy praski most
„Praga mgły wymaga” jak mówił i pisał Mariusz Szczygieł… Żeby poczuć niesamowity klimat magicznej Pragi koniecznie trzeba się wybrać na Most Karola, przez wieki nazywany po prostu Kamiennym. A najlepiej zrobić to wcześnie rano, albo późno wieczorem…
Most postawiono w 1357 r. w miejscu starszego Mostu Judyty, zniszczonego przez powódź w 1342 roku. Budową kierował Petr Parléř, budowniczy katedry św. Wita. Most ma ponad 500 metrów długości i prawie 10 metrów szerokości. Wszystkich rzeźb na balustradach Mostu umieszczono 30. Od XVII wieku zaczęły pojawiać się na nim rzeźby. Jako pierwszą postawiono figurę św. Jana Nepomucena. Był to spowiednik Zofii, żony cesarza Wacława IV. Ponoć Wacław, poszukując dowodów zdrady swej małżonki, kazał pojmać Nepomucena, aby zmusić go do wyjawienia powierzonego mu podczas spowiedzi sekretu królowej. Nepomucen nie zdradził jej, płacąc za to życiem – z rozkazu króla wrzucono go do Wełtawy właśnie z Mostu Karola. Pod figurą umieszczono dwa reliefy ze scenami z legendy. Ponoć, kiedy dotknie się ich ręką, spełni się pomyślane życzenie, a ponadto powróci się do Pragi. Może warto spróbować..? Kto zatem stoi na moście..?
Od strony Małej Strany są to po lewej: 29 – śśw. Kosma i Damian (patroni medyków), 28 – św. Wit, 25 – św. Filip Benicius (jedyny posąg marmurowy), 24 – św. Kajetan (opiekun sierot i ofiar wojen), 21 – św. Augustyn, 20 – św. Juda Tadeusz (apostoł wzywany na ratunek w sprawach beznadziejnych), 17 – św. Antoni Padewski (patron chorych, inwalidów i piekarzy, proszony także o pomoc przy odnajdywaniu zagubionych rzeczy), 16 – św. Jan Nepomucen (jedyna figura z brązu), 14 – śśw. Norbert, Wacław i Zygmunt (patroni ziem czeskich), 11 – św. Jan Chrzciciel (stoi na miejscu rzeźby Chrzest Chrystusa, która został zniszczona w czasie powodzi), 10 – śśw. Cyryl i Metody (apostołowie słowiańscy, wcześniej stała tu rzeźba św. Ignacego Loyoli, założyciela zakonu Jezuitów, która wpadła do wody podczas powodzi w 1890 roku, umieszczona po wyłowieniu w Lapidarium Muzeum Narodowego), 7 – św. Anna Samotrzecia (patronka mężatek i górników, matka Panny Marii), 6 – św. Krzyż (Ukrzyżowanie, hebrajski napis z 1696 roku w łuku: Święty, Święty, Święty Pan Bóg Zastępów. Napis podobno ufundowany został w czasie kontrreformacji przez pewnego Żyda, który zmuszony był to uczynić za bluźnierstwa wobec krzyża), 3 – Madonna ze św. Dominikiem i Tomaszem z Akwinu (Pod Madonną kula ziemska w obłokach oraz symbol dominikanów – pies z pochodnią), 2 – Madonna ze św. Bernardem (założycielem zakonu cystersów). Po prawej stronie (od Małej Strany): 30 – św. Wacław, 27 – św. Jan z Matha, św. Feliks de Valois i św. Ivan (św. Jan i Feliks byli założycielami zakonu trynitarzy, który wykupywał chrześcijan z niewoli muzułmańskiej), 26 – św. Wojciech, 23 – św. Ludgarda (jedna ze średniowiecznych mistyczek), 22 – św. Mikołaj z Tolentino, 19 – św. Wincenty Ferreriusz i św. Prokop (na cokole Saracen i Żyd nawróceni na wiarę chrześcijańską), 18 – św. Franciszek Seraficki (patron zakonów żebrzących), 15 – św. Ludmiła ze św. Wacławem (jako nauczycielka swego wnuka św. Wacława), 13 – św. Franciszek Borgia (generał jezuitów), 12 – św. Krzysztof (patron podróżnych, tragarzy, żeglarzy, kierowców), 9 – św. Franciszek Ksawery (misjonarz na Dalekim Wschodzie, współzałożyciel zakonu jezuitów), 8 – św. Józef (patron stolarzy i cieśli), 5 – Pieta (św. Maria Magdalena ze św. Janem), 4 – św. Barbara, św. Małgorzata i św. Elżbieta (patronka umierających, górników i hutników wraz z patronką urodzaju oraz z patronką piekarzy, biednych i chorych), 1 – św. Iwo (patron prawników). Na jednym z filarów – wsporników poniżej balustrady znajduje się 31 – sza rzeźba przedstawiająca rycerza Bruncvíka.